Mevsimlerden sonbahar değildi ama havada senin kokun vardı.
Bir rüzgar geçti içimden, tanıdık…
Sanki bir akşamüstü sessizliğinde gülüşün düştü yüreğime.
Zaman durmuştu belki, ya da ben senden sonra hiçbir saate güvenmemiştim.
Ağaçlar yapraklarını dökmüyordu ama ben seni görünce içimdeki herşeyden vazgeçtim…
Her şey yerli yerindeydi, bir tek sen eksiktin ve her şey bu yüzden fazlaydı.
Bir adım ötede değildin belki, ama içimde her adım sana çıkıyordu.
Konuşmak istedim, sustum. Çünkü kelimeler bile senden habersizdi.
Bir şarkı başladı sonra, radyoda değildi ama kalbimde yankılandı.
Nakaratını sen yazmıştın sanki, yokluğuna beste olurcasına.
bazı günler sırf seni özlemek için yaşıyorum.
Gelme ihtimalin kadar uzak, adını anmak kadar yakınsın.
Ve ben hâlâ her gece, senin olmadığın bir sabaha uyanıyorum.
Derya Yağmur
Bir Yorum
Çok özel bir şiir kalem çok keskin seslendiren çok başka tebrik ediyorum ✨