Kişisel gelişim çoğu zaman hedef koymak, üretmek, başarmak gibi dışa dönük eylemlerle anılır. Oysa gelişimin asıl derin boyutu, insanın iç sesini tanımasıyla başlar. “Kafamın içini susturabilsem…” diyen biri aslında farkında olmadan gelişimin en zor ama en önemli adımına yaklaşmıştır:
içsel sessizlikle yüzleşmek.
Sürekli meşgul bir zihin, yeni bilgilerle dolsa da hakikî farkındalığı ıskalayabilir. Zihin sustuğunda sezgi konuşur. Bu, yalnızca düşünmemek değil; düşüncelerle özdeşleşmemeyi öğrenmektir. Fark etmek, bırakmak, sadeleşmek…
Neler yapılabilir?
- Meditasyon ve dua: Zihni yavaşlatmak için güçlü araçlardır.
- Dijital detoks: Sürekli uyarılardan uzaklaşmak iç sesi duymayı kolaylaştırır.
- Yazmak: Zihindeki düşünceleri dışarı çıkarmanın temizleyici etkisi vardır.
- Doğada vakit geçirmek: Sessizlik dışarıdan gelir, içeriye yansır.
Gelişim bazen bir sözde değil, bir suskunlukta gizlidir. Çünkü bazı soruların cevabı, konuşmakta değil, susmakta saklıdır. Sustukça büyür insan, sadeleştikçe olgunlaşır.
Hamide Donmuş
