Home / Edebiyat / Zillet

Zillet


Gök kara çalıyorsa suretine geçmez hiddetinden,
Zuhur oluyorsa toprak utanmaz asi zürriyetinden,
Çicek tohuma vurduysa boylu boyunca kökünden,
İç sancısı tutuyor yeryüzünde ağaçlar yeşerdiğinden,
Ahuzar kendine gövdeler, bir nimet kaşık aşa hasret,
Anaların çocukları avut tutmuş feryat içinde öksüzlüğünden,
Masallar kahramanına hayran düşkünlüğünden,
Yağız atlar sevdalı kısrağına aşık, öteden beri ezelden,
Bir film gibi çınlıyor kulağıma koca bir rüzgar halinde kesit,
Ziyan ediyor ömür sessiz bir kuş uçuşu hissizliğinden,
Çile bitmiyor insan doğana derdi ise garipliğinden,
Kaybolmuş canlar bedene bir girdap gibi estiğinden,
Çaresiz bir rüya bu kabus olmuş sahipliğinden,
Oysa bulaşmış ruha yokluk hissi kıyısız bir mevkide kalmış zillet…

Yazar Sıdıka Çal Arslan

Cevap bırakın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir